Gentse Feesten vanaf de zijlinie..
Door: Kapitein Bartje
Blijf op de hoogte en volg Kapitein Bartje
19 Juli 2006 | België, Brussel
Ik heb geen medicijnen genomen maar 's morgens wel een twee bierglazen 50/50 met water verdund nonisap en 's avonds een goed bevallen experiment; eerst 6, dan 9 (megadosis) enzymen (bromeline) uit ananas en asperges op nuchtere maag. het idee was dat als ik daar heel veel bij drink het zo verdund wordt dat het mijn eigen maag-darm niet aantast maar wel alle leven dat er niet thuis hoort. Ik ga het nog 6 dagen aanhouden en afbouwen maar natuurlijk iedere dag afstemmen of het nog klopt.
Drie dagen geleden kwam de havenpolitie aan boord (is niet volgens boekje om direct na het kloppen aan boord te komen. Ze hebben me een kaartje adreskaartje gegeven en gewaarschuwd voor een zeilschip waarvan de eigenaar psychische problemen heeft. Ze hebben me op het hart gedrukt hem niet te slepen als hij daarom zou vragen want het houten zeilschip is gebarsten en staat op zinken. Een uur later, toen ik aan het schuren was kwam die eigenaar langs en vroeg of ik hem kon helpen zijn boot 20 meter te verplaatsten omdat ze zijn schip uit de vaart zouden halen als hij aan die sleepboot vast zou gebleven zijn. Hij stond opeens op mijn platformpje achteraan dicht bij de waterlijn. Ik heb hem verteld dat ik het echt niet kan verdragen dat de flikken zomaar aan boord komen en heb hem vriendelijk verzocht onmiddellijk mijn schip te verlaten. Ik zat in dubio maar heb hem geholpen en met man en macht gesleurd. Toen de boot met zijn achtersteven steeds verder afdreef vond kon meneer zijn touw niet ontwarren zodat het schip 180 graden recht op TOM afging. Ik heb de leiding van de operatie dus snel overgenomen en alhoewel hij beweert op het water te zijn opgegroeid was het zo'n klungel dat ik me afvroeg onder welke drugs hij zat. Het vreemde aan het zeilschip is dat het van op afstand gezien het er heel edel uitziet. Als je het van dichtbij bekijkt dan is het één rot stuk hout waarvan hij wel mooi raampjes in heeft gebouwd. Even later kwam een vriend vragen om water. Ik kon duidelijk zien aan zijn ogen dat hij hasj had gerookt. Hij zag er voor geen haar te vertrouwen uit. Ik gaf het een fles spuitwater. Even later kwam die ene terug om een mes te vragen en elektriciteit te vragen. Ik heb hem lang in de ogen gekeken en laten merken dat het me flink begon te irriteren. Ik heb hem een breekmesje gegeven en hij heeft me beloofd met rust te laten. Toen ze later voorbijliepen heb ik ze vriendelijk toegelachen maar verder geen aandacht meer aan besteed. Natuurlijk ben ik nu in dubio. Het is niet leuk om naast een brok ellende te wonen. Wat kan ik het beste doen. Me verplaatsen? Een begroetingsritueel? Een energetisch schild plaatsen? De zware energie ontladen? Wat zou jij doen? Ik heb verder alles zo mooi voor elkaar in Gent, een schat van een vriendin, een leenfiets, toffe vrienden,... Ik heb die mafkezen niet meer gezien sinds eergisteren. Ik heb besloten informatie in te winnen bij de vaste bootbewoners van de overkant waar hij vandaan kwam en vraag een oogje in het zeil te houden.
PS Het was trouwens weer een mooi staaltje synchroniciteit dat ik toen mijn energie op het laagste peil stond de accu's leeggelopen waren omdat de vuilwaterpomp bleef doorwerken omdat de afvoerbuis in de afvoerwaterbak er uit was gesprongen door de druk. Ik ben net als TOM dus heel veel afvalstoffen kwijtgeraakt en voel me iedere dag frisser en fitter worden.
Liefdevolle groeten
kapitein Bartje
-
21 Juli 2006 - 11:22
Nathalie:
Dag lieve schat, fijn om te horen dat het goed met je gaat, ligt de boot nog in Gent of ben je naar Nederland gegaan?
leuk dat jij ook medoet met de madman project, dan zie ik je daar warschijnlijk wel.
dikke zoen, Nathalie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley