Overstromen

Het was de tweede ochtend dat ik voor een afspraak vroeg op wou staan maar door mijn wekker heen sliep. Eergisteren, voor het vertrek naar Antwerpen voor het Milieu Festival was er een stemmetje die mij op een liefdevolle manier wakker maken, net als mijn moeder dat vroeger deed. Bartje, wakker worden, kijk es op je klok. ...mmmm, veel te vroeg, mijn wekker gaat wel af... Barjte, wakker worden, het is tijd om op te staan en te vertrekken. ...Met één oog open...mmmm, er is al licht, hoe laat zou het zijn? HHHHUH, over 40 minuten vertrekt mijn trein, Lydia een kus geven en wegwezen hier! Natuurlijk hoefde ik me niet te haasten, maar ja, je weet hoe dat gaat. Bij het station blokkeerde het slot van mijn wankel fietsje. Dan maar het slot opgesteld alsof het gesloten was, zo staat hij daar nu nog. Neem hem dus maar mee als je echt een fiets nodig hebt, tegen de eerste paal iets verder dan de bushalte van lijn 38 en 44 rechts van het stationplein Roterdam CS. Gisteren heb ik het anders aangepakt want gelukkig was mijn afspraak niet sterk afgelijnd. Mijn wekker niet gehoord, opgestaan, Lydia gestreeld en kus gegeven. Even voor de duidelijkheid, Lydia en ik zijn niet meer samen sinds januari. We zien en horen en knuffelen elkaar regelmatig, maar vrijen niet meer met elkaar geven elkaar geen tongzoenen meer. Kortom er stroomt heel veel liefde en het voelt bijzonder rustig en confortabel. Enfin, de reis naar het meest zudijke deel van Nederland waar ik tegen op keek verliep als vanzelf. Ik werd net op tijd wakker in de trein om over te stappen, het was echt confortabel. Wat een prachtige streek is Limburg toch, er hangt zoveel warmte, je ziet bijna geen kat op straat. Mensen schrikken niet van je als je aanspreekt om de weg te vragen en dan terrecht komen in een groep mensen die allen op hun eigen manier gaan voor hetzelfde, wakker worden uit de droom, maya, de illusie van onze werkelijkheid. Durven vertrouwen en luisteren naar je innerlijke stem of gevoel. Door de zwaarte van het bestaan heen gaan, alle emoties verwelkomen, rationeel proberen volgen wat er met jezelf of je naaste gebeurd, het maar opgeven om erover na te denken want je komt er toch niet helemaal uit en er helemaal voor de andere zijn. PRACHTIG Het duurde 3 jaar voordat ik me in Utrech volledig thuis en geïtegreerd voelde, in Haarlem 3 maanden, wel hier in Limburg was ik op één middag in de groep opgenomen. Dank je lieve mensen, dank je Ian dat ik op bezoek mocht komen op jou workshop en jou bijzondere manier van werken mag aanschouwen. Ian Henderson was in het verleden een stoere bink, die veel zuipte, rookte en knokte. Hij heeft een hele weg afgelegd is het levend bewijs dat een eenvoudige boerejong uit Engeland, zoals hij zichzelf noemt, met zijn heftige geschiedenis, wel degelijk in contact kan staan met een resem van meesters in Gidsen. Het raakt me dat zo'n man met zoon taai uiterlijk, want het verleden laat zijn sporen na, zo ontvankelijk is en in liefde is. Zo gedreven en gepasioneerd is dat hij de wereld rondreist om seminars te geven over diverse onderwerpen die de mens kan bevrijden en doen ontwaken. Hij zit dag en nacht achter zijn PC en is altijd bereikbaar om er te zijn voor de mensen. We hebben samen een CD opgenomen met 7 activaties en er komt steeds meer tools en tips op zijn webside om die weg die ieder mens kan gaan minder eenzaam te maken. We zijn allen een, of je het nu leuk vind of niet. We dealen met dezelfde universele wetten. Iedereen gaat zijn eigen unieke weg maar er zijn zoveel parralellen en gelijkenissen. De webside van Ian is te vinden op www.twinflames-twinsouls.net. Dank je Ian, voor de verbindingen, de bruggen die je slaat, de harten die je beroerd. Namasté...

Kapitein Bartje