Stroomversnelling...

Ik was een beetje aan het mekkeren: Wanneer kom ik met de boot uit Sas van Gent. Waar kan ik tanken voordat ik de Westerschelde oversteek? Wie er gaat er met mij mee om te varen. Mijn boot ligt hier al een langer dan ik heb betaald. Valt er iets te regelen met de havenmeester. Ik begon ongeduldig te worden en toen, toen gebeurde het, één telefoontje, een nieuwe ontmoeting, mensen met heel veel zin in avontuur uit Limburg, en we vertrokken de dag zelf nog.

Voor de derde vaarervaring (met eigen schip) trok ik terug mensen aan zonder ervaring, maar die het helemaal zien zitten. De sfeer was bijzonder ontspannen, we hebben alle tijd genomen om kennis te maken en af te stemmen. Mijn bezoekers wilden wel dezelfde avond terug rijden naar Limburg. We planden om vier kilometer te gaan varen, net over de grens, zodat hopelijk een Belgische vrachtwagen ons zou kunnen bereiken om rode stookolie te tanken. Helaas bleek de plek waar we wilden aanmeren enkel toegankelijk voor duwstellen. we ontdekten een zijtak van het kanaal die niet op de kaart stond dus gingen die verkennen. De plek bleek nog uitgebaggerd te worden en aan de gebaren van de man van het baggerschip te zien waren we daar niet bepaald welkom. Een andere poging om aan te meren was aan het Gent-Terneuzen kanaal. De golfslag van voortvarende boten is daar zo geweldig dat je je je daar niet veilig voelt. Voor we het wisten waren we aan de rand van Gent bij de aftak van de Moervaart. Bij de jachthaven konden we geen plekje vinden dus het voelde beter om bij de sojafabriek te gaan aanmeren wel rekening houdend dat we de beroepsvaart niet hinderen. Ik kreeg direct reactie op een mooi briefje aan de directie van de fabriek. We liggen niet in hun weg maar ze kunnen geen toestemming geven om er 11 dagen te blijven liggen. De secretaresse van de havenkapitein vertelde me telefonisch dat we zo snel mogelijk moeten verdwijnen. In ieder geval is iedereen op de hoogte is er vlakbij de mogelijkheid om te tanken.

Ik had duidelijk behoefte om er eens uit te zijn dus ben naar Gent gegaan met de belbus via Oostakker. Plotseling werd ik bij mijn vriend Seppe thuis opgebeld door een afgeschermd telefoonnummer. Ik voelde gelijk dat er iets niet in de haak zat, het was duidelijk een heel autoritaire energie, zwaar in de buik. Een verhelderend, open maar formeel gesprekje gehad met de eerste luitenant van de haven. Hij had de directie van de sojafabriek opgebeld en omdat we niet in de weg liggen mogen er we (TOM en ik) zeker tot dinsdag blijven. Dat lucht op, heerlijk gewoon, dit is pas avontuur! Wie wil volgende week dinsdag een stukje gaan varen? Welke kapitein helpt ons over de Westerschelde?

Kapitein Bartje