Terug van weggeweest...

Amai amai, wat een tijd leven we nu in. Er zijn nog nooit zoveel mogelijkheden geweest als nu. Alles gaat zo snel dat het leven niet meer bij te houden is. Hou je het voor mogelijk dat je iemand ontmoet van het andere geslacht met wie het direct klikt. Geen gedoe, je verspild geen energie om elkaar te versieren. Je geniet volop van elkaar en hebt geen enkele verwachting. Het voelt heel rustig en het contact is diep voedend. Na even met elkaar gesproken te hebben laat je elkaar weer los maar vang je af en toe een glimp op van de ander, die aan het dansen is of met iemand anders in gesprek is. Je voelt dat het iets speciaal is en wil die persoon graag beter leren kennen. Als die ander aanstalten maakt naar huis te gaan stel je voor of die het leuk vind om een stukje mee te lopen. Het feestje was leuk, maar je geniet van de stilte op straat en weet het gesprek zonder moeite levendig te houden. Het valt je op hoe aangenaam haar stem klinkt, je zou wel uren kunnen luisteren. De thee smaakt heerlijk en je geniet van elkaars gezelschap op de bank. Eigenlijk zie je het niet meer zitten om terug te lopen en is het okee om te overnachten. Er is niet de minste spanning, het contact sterkt je en je geniet van de energetishe uitwisseling die tussen jullie plaatsvindt. Wat is het heerlijk wakker te worden en naar elkaars ogen te verdrinken. Je voelt je volledig in de Provence (á la campagne) in het appartement. Overal staan natuurproducten in potten en schalen. Opeens besef je dat je bent vergeten hoe de ander heet en tegelijkertijd heb je het gevoel dat je elkaar al lang kent.

Kan je je voorstellen? Ik schreef dit op omdat ik me in mijn fantasie bijna niet zou kunnen voorstellen dat het allemaal zo makkelijk zou kunnen lopen. Wat ik schreef heb ik echt meegemaakt; levensecht. Kun je je voorstellen?

Zondag hebben we terug opgetreden als gnomen met ons stuk Gnomi(ni) (www.ocreaties.be) op een braderie in Antwerpen en we hebben de tweede prijs gewonnen van 500 euro. We gaan het geld volledig stoppen in onze volgende productie. We speelden een 40 minuten en wisten de aandacht volledig vast te houden. Meestal lopen we rond en ontmoeten we steeds nieuwe mensen. Daar zat iedereen op een grasveld. We willen graag onze productie gnomi open trekken en bijvoorbeeld optreden in supermarkten, winkelcentra en zieken en bejaardentehuizen.

Ongelofelijk maar waar. Normaal gezien zou ik een ontmoeting als beschreven in het bovenstaande stukje tijd en ruimte geven vooraleer we elkaar terug zien. Toch leek alles in die richting te wijzen, en kon ik met het openbaar vervoer niet meer aan mijn boot geraken waardoor we elkaar diezelfde dag alweer terug zagen. We hebben de volgende dag boodschappen gedaan en zijn naar de boot gegaan. Het was zo fijn om ons terug te trekken uit de stad, in een surrealistische wereld op het water, in de haven van Gent tussen de fabrieken. De volgende dag hadden we zin om te gaan zwemmen want het was zo warm dat we bijna niets konden doen. Opeens hoorden we voetstappen op het bovendek. Ik ging kijken en er stond een havenkapitein voor de deur. Hij zie dat we onmiddellijk moesten vertrekken omdat een vrachtschip onze plek wou innemen om te lossen. Drie minuten later waren we weg, met een rust die buitengewoon is. We hebben heel rustig gevaren, puur op intuïtie. We hebben geprobeerd om aan te meren aan een steigertje maar het bleek er te ondiep. Ik had de inloop van het koelwater voor de motor veranderd zodat we niet vanonder maar langs zij water opnemen zodat we geen modder meezuigen. Uiteindelijk kozen we voor een jachthaventje bij de spanjeveerbrug in Mendonk. We hebben 50 euro betaald voor 4 dagen water en elektriciteit en veiligheid. Daarnaast wat het water er zo proper dat we erin konden zwemmen, zeker 3 keer. De avond van de volgende dag hebben we een wandeling gemaakt langs de Moervaart naar Wachtebeke. We hebben ook verse kamille gevonden en vlierbloesems. De natuur was zo overweldigend mooi, nog mooier dan op de Leie. In Wachtebeke waren we blij in een frituurbus drankjes te kopen maar we waren helemaal over de rooie toen we ongepasteuriseerde melk konden vinden op een boerderij. Ik zet binnenkort de foto van die prachtige boerenfamilie online. We hebben een overheerlijk ovenschotel gemaakt met vers getrokken brandnetels. We hebben rijstpap gemaakt op smaak gebracht met vlier en chai kruiden. We waren 5 dagen samen en we zijn elkaar nog lang niet beu gezien, in tegendeel, er is iets moois tussen ons. Cindy, ik en TOM.
Eigenlijk wou ik tot dinsdag in de jachthaven blijven maar we moesten er weg omdat we de plaats innemen voor de speedbootjes die er in het weekend langs komen. Ik heb een heleboel mensen opgebeld maar ik had steeds geen zekerheid. Ik herinnerde me dat de vorige keren dat we gingen varen ook alles het laatste moment geregeld werd dus ik kon het uiteindelijk los laten. Mijn best had ik in ieder geval gedaan. We zijn vandaag vertrokken, Sofie en ik en hebben fantastisch gevaren en aangemeerd aan de rand van Gent Evergem. We hebben niet kunnen tanken zoals eerst was gepland maar dat komt er volgende week wel van. Grappig dat we op een plekje aangemeerd liggen waar Sofie, als ze vroeger terug van school kwam, regelmatig aan het water ging zitten. Het moest weer helemaal zijn zoals het ging, alles perfect komisch gearrangeerd. Ik dank jullie voor jullie aandacht, mijn gidsen omdat ze er zijn als ik ze nodig heb, Sofie voor haar moed, steun en gezelligheid.

Namasté

Kapitein Bartje