Zomergroeten uit Oudenaarde

De zomervakantie loopt op zijn eind. Na het kort verblijf in Gavere zijn we naar Oudenaarde gevaren met een kleuter aan het roer. In Oudenaarde werden we in de videotheek getrokken door de indiase film "Mabaharatha". De film bleek ons niet te boeien maar we nodigden een vriend uit die lang in India heeft verbleven en vaarden met hem naar Kluisbergen. Het was zondag en hij miste de laatste bus terug naar Oudenaarde. Cindy dacht aan onze vrienden in Ronse en toen ik ze opbelde bleken ze ook aan ons te denken. De pruimen waren rijp en ze wilden met ons confituur maken. Ze pikten ons op met de auto en hebben onze vriend in het station van Ronse gedropt zodat hij terug naar huis kon. Ik ben dol op dit soort samenloop van omstandigheden.

Net buiten de jachthaven Cloron in Kluibergen konden we TOM achter het zeilschip van Piet leggen. Er was een buis van koeling van de generator opengetrild tijdens het varen maar gelukkig werkte de veiligheid en hadden we niet zo'n miserie als afgelopen winter. Enkel de startaccu moest vervangen worden en dan ook maar gelijk de gloeikaarsen. Piet bereidt zijn schip voor op grote zeereizen. Het is een kunstenaar in hart en nieren, dag en nacht aan het scheppen. We hebben hem ontmoet toen zijn schip even tegen TOM aangemeerd lag in Evergem. Ik voel me goed in zijn aanwezigheid omdat hij me het gevoel heeft dat ik als kind vaak had, de drang om dingen te maken. Hij was bezig met zijn houtoverschot een kippenhok te maken voor de jachthaven in de vorm van een kerk. Hij had ook net een poes die hij probeerde thuis te laten voelen aan boord. Hij liet zijn poes met de leiband uit en liet hem dan op het eind los om hem te laten proberen zelfstandig terug op het schip te komen. Een beetje hals over kop vaarden we terug naar Oudenaarde.

Daar was het afgelopen weken een beetje gespannen afwachten of we niet zouden worden weggestuurd. Een schipper liet merken dat we niet welkom waren door water in onze slaapkamer te blazen met zijn schroef. De elektriciteit van wal was afgesloten toen ik gisteren terug kwam. Gisteren belde ik om te vragen hoe het zat met de vergunningaanvraag. Waarschijnlijk zal die niet worden toegekend maar als ik me om de drie maanden verplaats kunnen ze me ons niets maken zei de vriendelijk man aan de lijn. Zolang er geen klachten komen van schippers is er niets aan de hand en kunnen we er blijven. Mijn vreugde is groot, eindelijk rust. Oudenaarde is al heel gul voor ons geweest. Gisteren heb met behulp van 4 extra tuinslangen van buren de boot met drinkwater bijgevuld. Het was omslachtig want ik moest zeker 30x de slang van meer dan 130m langs fietsen om op het knopje te drukken om het water terug te laten lopen. Het was weer een typisch voorbeeld dat als ik iets in mijn hoofd heb en het lijkt onmogelijk ik niet opgeef. Ik lijk dan bezeten en ga recht op mijn doel af, bel spontaan aan deuren om mensen te vragen of ik hun tuinslang kan lenen. Een wonder was ook dat de koppelstukken die ik ooit lang geleden had gekocht en waarvan ik dacht dat het te verkeerde waren toch leken te passen want de winkels waren net dicht.

Bij het koppelen van een backup accu aan het alarmsysteem ontstond kortsluiting. Er brande een kabel door in plaats van een zekering. Gelukkig was ik er snel bij. Ik was enorm geschrokken en blij dat enkel de 24V naar 12V omvormer het had begeven en de schade beperkt bleef. Ik heb een soor water-schuuimbom geïnstalleerd in de machinekamer die alleen in contact met vuur kan ontploffen. Een rookalarm is echt geen overbodige luxe en kost maar 8 euro.

Mijn neef belde me op of ik naar de stationsfeesten kom in Oudenaarde om paëla te eten. Waarom niet dus?

Ik ben aan het solliciteren bij als technisch bediende bij een bedrijf dat zonnepanelen verkoopt in Gavere. Ondertussen ga ik es een maand fruit plukken als therapie om in de goede lucht in beweging te zijn. Ik heb er zin in!