Loslaten en vertrouwen / gluten

Eergisteren zijn we naar Sas van Gent gevaren. Zonder twijfel zou het weer ideaal zijn. Deze keer was even spannend om een crew te verzamelen. Zoals je misschien al weet navigeer ik door het leven op mijn intuïtie Dat wil zeggen dat ik ga voelen wat er in mijn lichaam gebeurd als ik me ergens op concentreer of iets uitspreek. Ik heb dit geleerd uit om te overleven. Ik was een aantal jaren dat ik studeerde zo ziek dat ik precies moest uitzoeken wat ik wel of niet kon doen of eten. Momenteel weet ik dat de oorzaak van die vermoeidheid en ziekte te wijten is aan een glutenintollerantie. Gluten zijn eiwitten die in de meeste granen voorkomen. Ik ben er gedurende jaren steeds gevoeliger voor geworden. Als ik nu per ongeluk iets eet waar tarwe in zit krijg ik last van een zwaar wazig gevoel in mijn hoofd en wordt alles stukken zwaarder en moeilijker. Toen ik natuurgeneeskunde studeerde, zes jaar terug had ik hierover geleerd en begon ik te vermoeden dat gluten de oorzaak van mijn leiden zouden kunnen zijn. Ik probeerde granen te laten maar af en toe dacht ik, een koekje, dat kan toch geen kwaad. Door gluten te eten laat het darmslijmvlies los van de dikke darm. Dit slijmvlies is de filter die de voedingsstoffen kan opnemen en de afvalstoffen buiten kan houden. Het produceert ook amylase waardoor zetmeel verder afgebroken kan worden. Als het darmslijmvlies aangetast wordt krijg je tekort aan voeding en het is moeilijk om uit de vicieuze cirkel van ontstekingen te komen als zetmeel slecht verteerd. Ik was nooit verzadigd en voelde me vaak moe en zwaar. Nadat ik een jaar in gespreksthema was voor eetproblemen werd ik wanhopig. Ik voel me vaak ook ergens naartoe getrokken en zo was ik bij een paragnost gekomen die contact maakte met mijn overleden moeder. Het eerste wat ze zei is dat ik een glutenintollerantie had en heel veel bevestiging nodig had. Toen ik dat hoorde leek alles op zijn plek te vallen. Sindsdien kon ik het accepteren. Tegenwoordig kan ik er goed mee leven. Het voordeel ervan is dat door geen graan meer te eten je makkelijker contact kan maken met hogere dimensies. Ik heb gehoord dat mensen zelfs bewust daarvoor glutenvrij gaan eten. Ik merk dat er steeds meer helderheid komt, dat de sluiers oplichten. Vroeger had ik de allergrootste drang om zuiver te worden en ging dat forceren door extreem te letten op wat ik eet. Ik heb geleerd om te vertrouwen en te kiezen voor de geleidelijke weg. Wat je forceert compenseer je. Wie te hard vast kan eetbuien ontwikkelen. Ik geloof in de weg van mildheid en eenvoud. Vroeger was heel veel wilskracht nodig om onze realiteit te overstijgen. Momenteel gaat dit veel makkelijker en is het belangrijker in liefde te staan dan streng voor jezelf te zijn. Met ons verstand kunnen we nooit weten wat goed voor ons is. Laat los om gezond te proberen eten, vraag liever wat je lichaam het best kan gebruiken, waar je het meest van kan genieten. Als je eet wat bij je past heb je maar weinig nodig en voel je je voldaan. Het is even een lange uitweiding geweest. Ik wou eigenlijk enkel zeggen dat ik afgelopen week bij het zoeken naar mijn crew het wat vervelend vond dat het niet allemaal liep zoals ik zou willen. Uiteindelijk klopte alles wat ik via intuïtie doorkreeg. Ik zocht mensen uit België die ouder zijn dan 35. Ik kreeg door dat ik vrijdag 9 mei zou gaan varen maar ik was er enkel met Seppe om te varen. Mijn tante dacht opeens aan vrienden van haar. Zij heeft uiteindelijk geregeld dat we konden varen en dat was best complex allemaal. Ik heb inderdaad 9 mei mijn boot verlegd omdat Piet en Janneke van ´de Nomade´, waar TOM tegen lag de volgende ochtend vroeg wilden vertrekken. Ervaren jij ook dat het steeds belangrijker wordt om uiterst flexibel te zijn en te vertrouwen? Hoe makkelijker we de situatie kunnen accepteren, hoe leuker het wordt,het is alleen niet altijd even makkelijk hee...

Kapitein Bartje