Veranderingen van koers...

Na drie dagen menage à trois met Cindy en Lydia volgden drie dagen menage à trois met Lydia en haar vriendin Tanka op mijn boot. Tanka is bij pleegouders grootgebracht in Terneuzen. Haar vader was schipper en kent Klaas, de schipper van de spits waar Tom nu tegenaan ligt. Ze waren allen uitgenodigd op koffie. Tanka werkte ooit als poetsvrouw op de post. Dat is de toren van waaruit het scheepsverkeer op de Westerschelde wordt geregeld. Toen ze iemand die als verkeersleider op de toren werkt terug zag werden we uitgenodigd om er een bezoekje te brengen. Het was echt indrukwekkend. Ik zet binnenkort wat foto's online van de gebeurtenissen van afgelopen dagen. Zondag hebben we de laatste hand gelegd aan onze straattheatervoorstelling en zaterdag en zondag treden Lydia en ik op als Piccolo's in Wilrijk en op de cultuurmarkt van Antwerpen.

Donderdag werden we verzocht te verplaatsen omdat de kade ter beschikking moest staan voor jachtjes die met gehandicapten gingen varen. Omdat we bijna door de watervoorraad heen waren besloten eerst even aan te leggen tegen de waterboot van onze vriend Rob. Rob hielp ons met varen. We vertrokken zowat hals over kop en omdat ik vergat de waterboiler uit te zetten zijn de boeg- en hekschroef (dwarse schroeven) verbrand in drie seconden tijd omdat ze te weinig stroom ter beschikking kregen. Dit was de druppel op de hete plaat. Zonder boeg en hekschroef, is manoeuvreren veel lastiger. Het was niet meer leuk en ik voelde me de laatste weken ouder worden door zorgen. Het hele plan om de Westerschelde over te steken is afgeblazen en uitgesteld tot volgend voorjaar. Het warme seizoen is bijna om. In Nederland is de diesel om te varen en te verwarmen veel duurder en ik zit met alle reparaties zo door mijn financiële buffer. Mijn vriendin Cindy woont in Gent. Gent is de plek waar ik me het beste thuis voel in België. Er is geen haast maar ik vaar komende tijd terug richting Gent en zoek het hier verder uit. Het heeft iets triest omdat ik ervaar dat ik kansen heb gemist. Het mooie is ze dat ze boven ongehinderd we kansen laten liggen ze ons bijstaan om de beste situaties die bij ons passen te creëren. Ik zie de mogelijkheid om in Gent een praktijk voor lichaamswerk op te bouwen. Ook solliciteer ik in een zaak met spirituele boeken en schoonheidsproducten. Van een schipper buurman heb ik geleerd dat je materiele tegenslag nooit aan je hart mag laten komen. Ik merk dat mijn enthousiasme iets word getemperd en ik met mijn voeten meer op de grond kom. Wonen op het water is niet evident. Iedere dag maak je weer iets mee. Eergisteren passeerde een reuze schip, dat was spannend. Op een avond zagen we hoe een drenkeling opgevist werd en hielpen we door met lichten de schijnen. In een huis is de televisie het enige waar iets op gebeurd. Op een boot valt er altijd iets te gebeuren.

De vervanging van de vuilwaterpomp is goed gelukt en voor maar 40 euro in plaats van 600 euro volgens de cathalogus voor jachten. Mijn grote omvormer kan niet meer gerepareerd worden omdat er geen schema's zijn maar ik geef de moed niet op. Van mijn marifoon nog geen nieuws. Mijn koelkast heeft waarschijnlijk een isolatielek maar ik ga toch nog een nieuwe thermostaat aanschaffen van het merk zelf.
Een 24V koelkast erbij zou het mooiste zijn.
Dan nog 6 nieuwe accu's en een acculader. De zonnepanelen zitter er niet meer in, die vraag ik aan Sinterklaas. Nu genoeg gezaagd, kop op, we gaan ermee door...

Kapitein Bartje